Cuma ve cumartesi gidip evin perde ve ıvır kıvırlarını da hallettim. Daha doğrusu bir ekip çalışması gerçekleştirdik. Cuma Ebru ile, cumartesi de ablamla birlikte bu işleri hallettik. Ben bakkal alışverişine bile sevinen biri olarak bu kocca alışverişe bayıldım. Bir de farkettim ki ben domestik oldum. Eve aldığım eşyaları hemen Uzi'nin evine taşımak ve hemen yerleştirmek istediğimden dolayı hemen bir taksiye atlayıp alabildiğim kadar çok eşyayı alıp evine götürüyorum.
Bu işlere koyulduğumdan beri sağolsunlar bir sürü arkadaş-eş-dost tanıdık "bir şey lazımsa söylemekten çekinme, bize de bir görev ver halledelim" dediler ve yardımcı oldular. Bu eş-dost takımının içinde dikkatimi çeken şey hiç bir akrabanın bu gruba dahil olmamasıydı. Akrabalar ve yetişkin tanıdıklar (aile yakınları vs.) böyle durumlarda evlenen çifte yardımcı olmak bir yana sanki sadece sitem yapmak içn var olduklarını düşündüklerinden dolayı hiç arayıp sormazlar. Biz bu evlilik işlerine başladığımızdan beri akrabalardan herhangi bir yardım talebi veya yardım talebini de geçtim bir arama hal hatır sorma nasıl gidiyor falan gibi şeyler görmedim. Yardım derken maddi anlamda bir yardımı kastetmiyorum tabi ki. Ama bırakın aranmayı nasıl gidiyor diye sorulmasını binbirtürlü sitemle karşılaşıyoruz. Böyle saçmalık olamaz. Sanırım bazı tipler böyle durumlarda evlerinde oturup şöyle diyor "hmmm dur bakalım beni arayacak mı , hmm dur bakalım beni düğününe çağıracak mı, dur bakalım telefonla mı çağıracak yoksa evime mi gelecek, dur bakalım beni kınasına çağıracak mı, çağırmazsa trip atarım küserim ben büyüğüm akrabayım ne yapsam haklıyım bana ne."
Bu zihniyeti anlamam mümkün değil. Gerçi anlaşılır bir şey olmalı benimki de laf. Kan bağıyla zoraki kurulmuş bir yakınlık beklentisindense elbette ki kendim seçtiğim kafaca uyuştuğum hayatımı paylaştığım arkadaşlarım daha çok hatırşinas olacaklar.
Benim bu konudaki tavrım belli ;gölge etmesinler başka ihsan istemem. 8 Hafta kaldı, benimle mutlu olacak, sevinecek eşim dostum olsun bana yeter.
Ölmeden önce, istenmeyen tüylerden kurtulur gibi istenmeyen akrabalardan kurtulmuş olmak isterdim.
7 yorum:
Bazen düşünüyorum insanları sevmiyor muyum acaba diye, gerçekten sevmiyor olabilirim ya. Ama akraba kısmısını sevmediğime yüzde yüz eminim yani. Kolay gelsin Robin umarım her şey dilediğin gibi olur cicic cici böyle. :)
leah: insan sanırım sevmek durumunda hissediyor kendini bir yaşa kadar, çocukken falan... sonradan aa niye sevmek zorundayım ki diyor.
teşekkürler bu arada.
yardimedilecek bisi varsa haber verme ama kinana (!) cagirmazsan kusucem ona gore : ))) ay cok eglenceli, akraban olmak istiyorummm : ))))
şina: çeyiz sermeye (!) de çağırmayacağım hıhh
hakkaten bu devirde akrabadan bile fayda yok yani çoğu zaman arkadaşlar daha iyi gelir:)
akraba akreptir çoğu zaman:)
rahat yazar: akraba değil akbaba demeliydim aslında :D
Yorum Gönder