Vaziyet,arkadaşlar,sevgili ve diğerleri.

Uyku hali,iştahsızlık,gel-gitli ruh hali,bitmeyen bir tembellik hali ve agresiflik.Büyük bayram tatilinden sonra ortaya çıkan tablo bu.Kendimi,kendime ne olup bittiğini anlayacak kadar uzun süredir tanımadığım için yine anlayamıyorum ne hissettiğimi ne yapmam gerektiğini.Sabah yataktan çıkamıyorum,gün boyu uykum oluyor,bir an önce eve gitmek istiyorum vs. vs...
Vaziyet bu yani.
İlişkimizde benim kafamdaki grafiğe göre tekrardan yükselişe doğru giderken dün geceden beri aşağı doru inmeye başladık.Epey iyi gidiyorduk uyumlu,komik,olayları büyütmeyen.Bilemiyorum bu sefer ben gerçekten iyi gidiyordum,en azından kafamdaki dırdırcı ve karamsar sesleri susturuyordum.Şimdi duruma göre ya onun bu durumuna destek olup susacağım (çünkü bu zaman geçecek) ya da protestoma devam edeceğim.Bence insanlar uzun ilişki kurmamalı,insan kimseyle herhangi bir etiketin içine girmemeli,rahat olmalı.Karısı olmak,kocası olmak,nişanlısı olmak yani herhangi bişeysi olmak niye bu kadar cazip bilemiyorum.Ait olma isteğinden dolayı mı?Toplum ittiği için mi?Seçildiğini,beğenildiğini,istenildiğini tasdik ettirip fiyakasını atma hevesi mi?Ya da hepsi mi?
Kendimi bildim bileli gelinlik,aile,çocuk hayalleri kurmadım.Planlarımda ve hayallerimi hep kendimin üstüne kurdum.
Burak'a kadar.Burak'la olup kendimi onunla bir hayat kurmaya dahil etme isteğime karşı koyamıyorum.Aslında yine ne evlenmek,ne düğün,ne çocuk istemiyorum.Sadece ve sadece onunla olmak istiyorum.Bunun da başka bir yolu yok muu?Bir sevgili insanı ne kadar değiştiriyor.
Düşünüyorum da belli durumlara girdiğin arkadaşlaırn vardır.Bazı arkadaşlarınla serserilik yaparsın serseri olursun,bazılarıyla kültür sanat takılırsın kültür adamı olursun,bazılarıyla dedikoducunun teki olursun,bazılarıyla yakın ama belli sohbet limitini aşmadan konuşursun (benim msn insanları dediklerim gibi).,bazılarına herkesten kendinden bile yakın olursun,bazıları ağlamak için çok güzel bir omuzdur,bazıları da çatlayana kadar gülmek için tek başına bir sebeptir.Çok az kişiyle bunların birden fazlasına sahip olursun.Mesela bir arkadaşımla çok nadir konuşuruz ama birbirimizi hiç yüz yüze görmememize ve derinden tanımamamıza rağmen birbirimize sırdaşlık ederiz.O içindeki şeyleri döker,ben ona dökerim.Daha fazlasını ikimizin da umması hayal kırıklığı olur çünkü yapımız itibariyle birbirimize uygun değiliz.Ama arkadaşlar böyledir işte.Hepsiyle başka bir ruh haline girersin sanki.Sevgiliyken de hepsini birden olursun.Burak'tan ayrıyken çok büyük bir boşluk ve yalnızlık hissetmiştim.Sadece sevgilim değil en yakın dostum,o kadar yıllık geçmişim ve üstüne kurduğum geleceğim de yoktu.Mesele resimleri,mektupları,hediyeleri kaldırmak değildi ki."Biz" halinden "ben" haline geçmekti.Hayat adına heyecan verici yepyeni bir duyguydu ama yabancısı olduğum bir durumdu sonuçta.
Bir akvaryumum var.4 Tane balığım var.Çok sevimliler,bilseydim daha önce bir akvaryum alırdım.
Şimdi yatağımda tek başına kıvrılmış uyuyan Nancy'nin yanına yatıp uyumaya çalışacağım.
Benden haberler şimdilik bunlar.