4 Ocak 2010 Pazartesi

Sev beni diyor ama sevmesen daha iyi


Tamam oldu bitti huysuz bir köpekti ama bu aralar çok fena bir halde. Annem Edirne'ye gitti, biz Uzi'ye gittik ondan sonra başladı her şey. Hırlamalar, atılmalar, ısırmalar, huysuzluk yapmalar. Uzi'nin yanındayken ben yanlarına gidemez, Nensi benim yanımdayken Uzi gelemez oldu, yaklaştırmadı, hırladı etti. Severken durduk yere atıldı ısırdı kolumu. Veterinere gittik aşı için, orada gıkını çıkarmadı, veteriner hap tıkıştırmaya çalışırken ısıracak diye ödüm koptu ama bırak ısırmayı diş bile göstermedi, oysa hap verirken bana defalarca atıldı.
Annem döndü, biz de eve döndük, annem geldiği akşam annem severken anneme atıldı, kendini sehpa altlarına gizledi, tedirgin tedirgin dolaştı etrafta. Günlerdir hatta son 1 aydır iyice gergin huzursuz huysuz...
Bu akşam uzun bir haftasonundan sonra eve geldim, bir sevinçle karşıladı beni, aldım kucağıma seviyorum, bacağını okşuyorum bi baktım gerildi yine hırlamaya başladı, devam etsem ısıracak. Az önce de yanımda oturmuş beklerken seveyim dedim hırladı, geri çekilmedim o sırada annem girdi içeri ondan cesaret aldı hırladı. Yanıma çağırdım geldi. Sevdim ettim, kucağıma aldım, ilk kez kucağımdayken hırladı, uzaklaştırdım boynuma yakın atılır diye korktum.
Şimdi arkamda huzursuz huzursuz yatıyor. Her şeyi denedim .HER BİR ŞEYİ! Bir sürü eğitmeni dinledim, pozitif uygulama sonuç vermedi, negatif uygulama zonuç vermedi, millet dedi çok yüz veriyorsun döv bak bir daha yapıyor mu. Dövdüm yine yaptı. Her bir boku, her bir yolu denedim, şu hayvanın elimden tedirgin olmasını engelleyemedim. Az önce yanıma geldiğinde, sevilmek için, kuyruğunu sallıyordu. Seviyordum ben de, ellerim daha aşağılara kaydı, hemen vücudu gerildi, başladı titremeye, ama nasıl titriyor, gözünü kaçırıyor ama hırlıyor. Korkuya bağlı agresyonmuş yaptığı. Korktuğu için saldırıyor yani.
Çok çaresizim, evet Nancy ölene kadar benimle kalacak ama ne yapacağım bilmiyorum, çok mutsuzum, ısırılmaktan bıktım, her yolu köpeğin üzerinde deneyip deney tahtasına çevirmekten bıktım, her kafadan bir ses çıkmasına bıktım, millete açıklama yapmaktan bıktım , doya doya ehr yerini sevememekten bıktım, ilerde çocuğumu ısırırsa ne yaparım diye düşünmekten bıktım... Bıktım işte... Köpek derdi deyin ne derseniz deyin,isterseniz gülüp geçin ama umurumda değil, en azından cahil köpek sahipleri gibi en ufak bir zorlukta köpeğimi vermiyorum, başımdan savmıyorum, onu hortumla dövmüyorum.
İlk sahibi onu dövmüş ve olan bana olmuş. Benim elime güveni yok, benim elimi tehdit olarak görüyor, daha önce de köpek besledim yani onları tedirgin edecek-etmeyecek şeyleri bilirim ve eminim ki Nensi'yi etmiyorum.
Ne yapacağımı bilmiyorum :(

14 yorum:

lale kunt dedi ki...

Hay Allah bu ne kadar uzamış gerçekten, tee Ebru'lardayken konuşmuştuk o zamandan beri düzelmedi mi Nancy? Hiçte anlamıyorum köpek eğitiminden, keşke bir dermanım olsa :(

Robin Goodfellow dedi ki...

uyuz cadı: hayır düzelmedi, düzelmediği gibi daha tedirgin oldu, acaba düzeni değişti diye mi böyle davranıyor :(

Nihan dedi ki...

Birde "hayvan" der, geçerler; al işte psikolojisi var, duyguları var, korkuları var...
Neden insanoğlu bu kadar acımasız anlayamıyorum!Ayşegülcüm eminim sevgini biliyor kızın, korktuğu biri yok mu hiç ya da kimi sahibi olarak biliyor?

Robin Goodfellow dedi ki...

niyan: beni sahibi biliyor, zaten sorun orada, asıl beni ısırmaması gerekiyor :) bu sabah iyiydi ama tabi belli olmaz :(

tosbagalar dedi ki...

Çok zor bir durum, Allah kolaylık versin umarım sevginin karşılığını bulursun birgün

aysencifci dedi ki...

Puck belki dediğin gibi çevre değişikliğindendir. Sen gene sabırla yaklaş, neresini sevdiriyorsa orasını sev. Sabırla yaklaşıyorsun zaten, gene sabırla sev onu. Yazık yavrum kimbilir neler çekti ilk sahibindende şimdi sana böyle yapıyor. Belki Uzi'yi kıskanıyordur senden. Dişiler bu konuda daha huysuz. Keşke yardım edebilecek kadar bilgili olsam:(
Sen kalbini dinle, başkasını değil. En iyi sen bilirsin huyunu suyunu köpüşün. Ona en iyi nasıl yaklaşılır gene sen bilirsin.Evlat bu şerefsizler bize, nasıl atılır, nasıl verilir.
Çocuk konusunda da hiç merak etme, bize bazen diş atan Potuk, İdil ona ne kadar eziyet ederse etsin ASLA onu ısırmadı. Onlar çocukları biliyor ve koruyorlar, en kötüsü bile bunu yapar hiç endişelenme.
Kocaman öptüm sizi.

Robin Goodfellow dedi ki...

tosbagalar: teşekkürler, inşallah...
aysenciftci:öyle mi dersin, hoş nancy şu ana kadar hiç bir çocuğu ısırmadı, dişlemedi, çocuklar istediği gibi mıncıklıyor ediyor ama nancy bu belli de olmaz. daha da azıtırsa bir eğitmen daha bulmayı düşünüyorum, nerede yanlış yapıyorum bilmek lazım.

allımorlu dedi ki...

kimbilir neler yaptılar senden önce?yavrum etkisinden çıkamadı belkide..bide öyle güzel ki,okurken hayret ediyorum bu kadar yumuşak görünen bir köpek nasıl olurda böyle hırlar,ısırır??hayvana neler yaptılarsa artık??bakışlara bak nasıl masum ama:))

Mimmi dedi ki...

ilaç tedavisini düşünmüyor musun?
denesen?
çocuk ve köpek konusunda ben de çok tedirgindim biliyorsun ama bebek gelince sürü genişledi psikolojisinden midir nedir daha bir sabırlı oluyorlar. özellikle dişiler, annelik güdülerine geri mi kavuşuyorlar ne böyle pek bi iyi oluyorlar. Benim kız da çoğu hareketten hoşlanmaz, kimse ona dik dik bakamaz, poposunu elleyemez, ama melisin bi parmağını sokmadığı kaldı poposuna sadece kaçmakla yetiniyor :) umarım nancy de öyle olur..
gene söyliycem ilaç tedavisini düşün, düşününce sana dünyada en en en çok güvendiğim veterinerlerimden birinin telefonunu verebilirim.

Primarima dedi ki...

Offff!ne yapmak lazım nancyye yahu?

Robin Goodfellow dedi ki...

allımorlu: korkuyor benden :( dediğin gibi kim bilir neden böyle.

sheena: bir ilaç tedavisi ile bir de şok tabancası kaldı zaten denemediğim :D şaka bir yana ilaç tedavisi düşünürüm tabi ki, bir de nancy yi kısırlaştıracağım belki onun da faydası olur. hemen numeroyu alayım.

primarima: bilsem, anlatabilse :)

Mimmi dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
PoLLy dedi ki...

severken bacağına inince tedirgin oluyor demişsin ya.. bence tedirgin olmadığı kısımları severek kucağında uyutmayı dene.. zamanla eline güvenmeyi öğrenecektir. hayvanlar koşullu öğrenme yaşadıkları için, kolay kurtulamıyor maalesef.. zamana ve anlayışa ihtiyacı olmalı..bi de; ısırınca çok acıtmıyorsa, bırak ısırsın.. köpeğimi aldığımda veteriner önermişti bunu.. barınaktan almıştım ben de ve çok korkuyordu geldiğinde.. kendini korumak için hırlayıp ısırmaya çalışıyordu.. o ısırınca ben de ağlıyor gibi yapıyordum.. zamanla ısırdığında elimin acıdığını öğrendi ve ısırmamaya başladı.. yanımda uyudu, benimle uyandı, peşimden dolaştı ve bana güvenmeyi öğrendi.zor bir süreç ama sen yaparsın bence.. yeter ki iste.. :)

Robin Goodfellow dedi ki...

polly: nancy nin sorunu da bu zaten, ne zaman nereden tedirgin olacğaı belli olmuyor, normal kafasını severken de hırlayabiliyor, bir de ısırmasına asla müsaade edmeem çünkü nancy ısırmıyor paralıyor, bir keresinde baş ve orta parmak tırnağımı deldi dişleri ve doku zedelenmesine sebep oldu, yani basit bir dişleme değil, üstelik de ne olursa olsun ısırmasına veya dişlemeye müsaade edemem köpekler insanalr gibi olmadığı için ölçüyü bilemezler ve bunun gibi dişlemeler için hayır komutu ve ödülle pekiştirme yeterlidir.