Yük

foto

Buralarda yokken;
Üstümdeki yüklerden kurtulma zamanımın geldiğini anladım. Kambur gibi sırtımda duran fazlalığı atıyorum artık. Her şeyin zamanı varmış. Hep dua ederim ki istediğim şeyler eğer benim ve evrenin hayrınaysa olsun, değilse olmasın O'ndan gelen her şey kabulüm. Öyle de oldu netekim...
Annem hastaneye yattı-çıktı, bir daha yattı, 1 ay orada kalacak.Dizinde bir problem var , fizik tedavi görecek.
Ayrılık, barışmak, mutsuzluk, mutluluk...
Tatil yaptım, dinlendim, gezdim, geleceğe dair hayaller kurdum, karışık rüyalar gördüm, kendimi eleştirdim çokca...
Kendimi adam etmeye çalıştım, hırslarımdan , kibirimden, huysuzluklarımdan vazgeçme yolunda bir adım daha attım.
Geçenlerde yolda bir adam gördüm yargıladım hemen. Sonra o adam için "ama belki de şöyledir böyledir" dedim. Sonra niye o adam için bahaneler buluyorum ki dedim , içi kötü olan yargılayan benim. O kazandı ama ben kaybettim, otur sıfır dedim.
Köpeğimi sevdim, köpeğimi gezdirdim, huysuzluk yamamasına sevindim, onu yıkadım, tatlı kahve gözlerine damla damlattım, tüylerini taradım, mamasını değiştirdim.
Referandumu boykot ettim.
Annemle kavga ettim, 3 gün konuşmadık.
Bir bardak su dedim, bir bardak su ne önemli.
Bir bardak suda fırtınalar kopar, misafire bir bardak su öyle lappadanak verilmez, altında tabak, üstünde örtü olur, içmesi beklenir bitince alınır. Ölüm döşeğindekilere de su verilir, hiç bir şey yapamazlarsa ağzını ıslatırlar... Fenalaşanlara da su verilir kızanlara da korkanlara da... Hiç anlamamış, hiç de sevmemişimdir böyle durumlarda burnuma su dayanmasını. Susuzluktan mı sanki huysuzluğum üzüntüm...

Ayaklarımı çimene gömüp, gözlerimi kapatmak istiyorum , köpeğimi yanıma yatırıp battaniye altına girmek istiyorum.
İzninizle kaçıyorum.