30 Ağustos 2007 Perşembe

iz bırakanlar unutulmaz

Şu anda Vega'nın enfes şarkısı "iz bırakanlar unutulmaz" ı dinliyorum.Ve her zaman olduğu gibi "Ben bu şarkıyı nasıl dinlememişim" diyorum.
İşe başladım,bugün 2.günümdü.Dün sabah heyecanla uyandım giyindim gittim.4 durak falan önce inmişim meğer,yürüdüm biraz iyi geldi ama yürümek.Sabah 9 dan 12 ye grup vardı.Önce kahvaltı ettik poğaçalar reçeller her şey,sonra grup odasına girdim.Bir mental retardasyonlu çocuk,bir spastik ve bir üstün zekalıdan oluşan grubumla önce ne yapacağımı düşündüm.Evet spastik ve aynı zamanda mental retardasyonu olan çok zordu.Gün içinde birden fazla nöbet geçirdi.Diğerleri çok kolaydı,okuma yazma çalışmaları yaptık oyun oynadık çok iyi geçti.2 de de bireysel öğrencim Bora geldi.Bora down sendromlu,çok uyumlu,sempatik çabuk kavrayan bir çocuk.Dün biraz sıkıldım,çocuk yoktu ben yabaniydim insanlar biraz tuhaf geldi ama geçti.Bugün daha mutluydum saat 3 e kadar çalıştım durmaksızın.Ama yarın bireyseller arasında 15 dk ara vereceğim ki dinlenebileyim zihin olarak yoruldum doğrusu.

Bu aralar manyakça şeyler yapıyorum ve düşünüyorum.Bakalım neer olacak,elimde değil,daha fazlasını söylemek yapabilmek isterdim hem de çok çok ama...Bu zaman da geçecek..Sadece üstünde düşünmeyi seviyorum,düşüncelerim kimseye zarar vermez en azından.
Yarın haftanın son günü,beni sakin bir haftasonu bekliyor sevgilim tatilde,Duygu pazar akşam dönecek,ben de tüm haftasonu dilediğim gibi kendi başıma tatilimi yapacağım.
Yazmaya başlayınca güzel bir karar gibi gelmişse de malesef paslanmışım.O yüzden buna bir son vereyim bu akşamlık.

gittim.

Hiç yorum yok: