20 Nisan 2011 Çarşamba

45




45 gün kaldı.
En temel şeyler neredeyse tamamlandı. Ajandalarımız dolu, her hafta bir iş var. Bu işlere koştururken , hatta gelinlik alırken bile pek farkına varamamıştım ama geçen gün davetiyenin içinde adıma dikkatle bakınca kafama dank etti. Lan dedim evleniyorum ben. Seneye bu zamanlar başka bir evde başka bir düzenle olacağım. Klişe gelebilir ama bir burukluk yaşıyorum. Annemden ayrılıyorum,o yalnız kalıyor, şu an evim olan yuvamdan başka bir yeri "evim" olarak benimsemeye gidiyorum.
Acaba oraya girince de "oh eve geldim" diyecek miyim?
Buna alışmak ne kadar sürecek?

İkea'dan aldığım kitaplık bütün kitaplarımı alacak mı?


Köpeğim hangimizde kalacak?

15 yorum:

aysencifci dedi ki...

Al sana başka bir klişe gelebilecek ama SAPINA kadar doğru olan bir gerçek. Evine yerleştikten sonra annenin evine- eski evine- gidince hemen kendi evine dönmek isteyeceksin. Artık annenin evi sana yabancı gelmeye başlayacak. İlle de kendi evini arayacak ve isteyeceksin..
Dün aklımdan geçiyordu "şafak kaç" diye, 45'miş. İt'in bakışları çok datlı!:) Bu haliyle o dediklerini yapan birşeye hiç benzemiyor. Nerde kalsın diyorsun ya "BİZDE!":)) Potuk 88 gözle bekler onu. Kolay gelsin.

Adsız dedi ki...

nasıl oluyor bilmiyorum ama evlenip gittiğin ev birden senin evin oluyor. sanki orda doğup büyümüşsün gibi. ana-baba ocağı da yabancılaşıyor birden. gittiğinde misafir hissediyorsun kendini.

Robin Goodfellow dedi ki...

aysencifci: "anne evi" olacak o zaman da, onun da keyfi başka olacak sanırım :) o itin bakışlara kanma valla hamm diye götürür,potuk efendinin terbiyesini de bozar hani.

gülcan: öyle mi olur dersin , ne üzücü aslında dimi :(

Noni dedi ki...

Ayyyy ne güzel heyecanlar canım, hemen alışıyor insan, sevdiceği ile birlikte olunca yuvasını hemen benimsiyor merak etme ;) ayrıca senin bir arada yaşadığın annen baban da zamanında kendi yuvasını bırakıp bir çatıda sevdiğiyle buluşmuş oluyor doğanın kanunu bu ;)
Bu arada senin yakışıklı nerde kalacak merak ettim ;)

Robin Goodfellow dedi ki...

noni: şimdi böyle yatağıma yatıyorum, oh diyorum yatağım gibisi yok, eve geliyorum oh diyorum ev gibisi yok. sanırım o evde bunu dediğim zaman anlamış olacağım alıştığımı :)
valla annem nancy'yi bırakmak istemiyor, çok seviyor çok alıştı, bir de yalnız kalmak istemiyor tabi, hem kızı hem iti evden gidince ağır gelecek galiba, o yüzden aramızda bölüşücez biraz onda biraz bende :D

Mathilda dedi ki...

Nancy işi zormuş yaf. Annen konusunda haklısın ama, ona çok zor gelir. Hem bölüşmek keyifli olabilir. Nancy'in de iki ayrı evi olur :) Kolay gelsin her şeyde :)

pippi haşmet dedi ki...

Köpiş annede kalsın tabii, birden alışamaz sessizliğe, onunla oyalanır bir müddet.
Az kalmış, hadi bakalım hayırlısı :)

Robin Goodfellow dedi ki...

mathilda: iki ayrı ev iki ayrı disiplin ona iyi gelir mi bilmem ama anneme iyi geleceği kesin :)

pippi haşmet: zaten çocuğu gibi bakıyor ona , bebek gibi elleriyle besliyor.

pippi haşmet dedi ki...

robincim, arkadaşımın işlerine bakıyordum yakında evlenecek biri var mı diye düşünürken sen geldin aklıma. Bakmak istersin belki:

http://dugunhikayesi.com.tr/

Bir de bilmiyorum hatırlar mısın da ben ces.. adımın tamamını yazamıyorum google yakalamasın diye... yeşil converseli kız hani :)

Robin Goodfellow dedi ki...

pippi haşmet: tanıdım şimdi;)
biz foto işini hallettik , bir arkadaşımız profesyonel fotoğrafçı o çekim yapacak çok teşekkür ederim ^^

Robin Goodfellow dedi ki...

pippi haşmet: bir de zaten ankara'daymış orası biz istanbul'dayız :)

Adsız dedi ki...

Orman Çetesi ;)

Robin Goodfellow dedi ki...

adsız : ;)

Adsız dedi ki...

selammmm ayakabilar süper nerden :)
meraklı sessiz okuyucu mutluluklar diler.

Robin Goodfellow dedi ki...

adsız: teşekkürler