Bu haftam

Pandora'da çok seviyormuş ben de bayılıyorum.Bulamamıştım ama sonunda buldum şarkıyı.
Güller ve dudaklar adlı yazıma koyacaktım kısmet bu güne imiş.
Son bir haftadır çok mutluyum.Mutluyum demeye korkuyorum ama dayanamıyorum.Ama düşündüm de burada uzun uzun mutsuzluk yazmadım mı aylarca.Ağlayarak kaç yazı yazdım buraya mutluyken mi yazmayacağım.1 Hafta önce dünya durdu ve başka bir yere geçtim sanki bulutların üstünde.Halbuki çok aceleci olma Ayşegül diyordum kendime bu kez ama onu her gördüğümde,elini her tuttuğumda "Evet" diyorum "Bu aşk!Bu o!Bu kez o!" .
Bir sürü duyguyla birlikte geliyor aşk. Tutku,özlem,mutluluk,bir sürü "yeni"...

Başka türlü bir şeydi istediğim bambaşka bir şey buldum.Hayat dolu,sevinç dolu..
Aşk insana enerji katan bir yakıt gibi.Hayat yakıtı gibi.
Ve korku,yine üzülmekten,her şeyin mahvolmasından,sıradanlaşmasından,birbirimizin gözündeki ışığın gün be gün sönmesini izlemekten,elini tuttuğumda hiç bir şey hissetmemekten duyduğum büyük korku.
"Yine olmuyor" demekten duyduğum korku...

Her şey iyi olacak değil mi,iyi olmalı...