Korku

Ebru (prima rima) nun yazısını görünce yazma arzum depreşti.
İlk korkumla kendimin yeni farkına vardığım yaşlarda tanıştım.Birden geceleri minik minik adamlar görmeye başlardım herkes yatınca.Böyle evleri vardı merdivenli,ben de onların yanındaydım,aslıdna istemezdim orada olmak ama gece olunca onları görürdüm.Başka bir kapı açılırdı sanki geceleri.Bir çok defa annemle babama anlatmama rağmen kötü rüya zannettiler ama ben büyüyünce anladım ne kadar korkunç olduğunu.Sonra çocukken okula palyaço gelmişti,herkes gösterinin sonunda yanına gidip burnunu sıkıyordu falan.Ben de sıra bana geldiğinde yaklaştım,palyaço bana parmağını sallayıp "Olmaaaz küçük kız" dedi.Ve ben o gün bu gündür inanılmaz korkarım onlardan.Ertesinde de Parlament siname klübü gecesinde "O" adlı film vardı.Çocuk aklımızla ablamla yalvarmıştık annemle babama isleyelim diye.Öyle ya büyük olay parlament sinema klübü filmleri izlemek.Ertesi gün okul var çünkü geç saatte yatmamız yasak.Yalvar yakar ikna ettik.Ben nereden bileyim filmin böyle olduğunu.Günlerce gecelerce uyuyamadım,ne zaman gözümü kapasam Pennywise ı görüyordum.Bir gece ağlamalarıma babam uyanmıştı gece başımda durmuştu. ( Yıllar sonra favori kitabım oldu "o" (it! ) )
Sonra 12-13 yaşlarımda yağmurlu bir günde arkadaşımla bir çanta bulduk.Bir hırsız çalmış parayı vs alıp fırlatıp atmış gibiydi.Kimliği vs almamıştı.Kimliği karakola götürdük babamla.Çantadan çıkanları teslim ettik.Bir şey hariç;bir kitap.Kitabın kapağı yoktu.Onu bulduğumuz gece okumaya başlamıştım ve bırakamamıştım.O yüzden ona el koymuştum şimdi utansam da.Saklamıştım kitabı herkesten.İlk korku kitabımla ve Stephen King amca ile de böyle tanıştım.Kitabın adı: Korku ağı imiş. (salem's lot).
Kendimi bildim bileli korkuyla yaşıyorum,bir çok ilginç olay da geldi başıma,gelmeye de devam ediyor.Örneğin geçen gün gündüz uyurken bir rüya gördüm,hala hatırlıyorum.Saat 5 gibi kestirirken gördüm.O kadar gerçek o kadar korkunçtu ki.Rüyamda; bir hastane odasındaydık ablamla.Ablam yatakta yatıyordu.Mavi boyalı bir odaydı.Odanın kapısında minik bir antre vardı oturduğumuz yerden girişi göremiyorduk.Birden odaya bir "şey" girdi.Ne olduğunu bilemiyorum tarif edemem ama sadece kafamızın içinde sesini duyuyorduk.Varlığını hissediyorduk.Odadaki saf kötülük gibi bir şeydi.Girişten sadece kıyafet gibi vücudunun bir parçası görünüyordu minicik bir yeri.Ve sürünüyordu sanki.Oda kararmıştı,atmosfer değişmişti.Ablam ağladı,o "şey" orada ama bir şey yapamıyoruz.Ben kendimi zorladım zorladım ve uyandırdım.Uyanmasaydım o "şey" in gerisini görebilecektim ama sanırım dayanamam buna.Çünkü bu rüyayı ilk görüşüm değil.
Rüyalardan çok etkilenirim.Şu an yazarken bile korktum.Bana birden bir haller olur.Odadayken birden içime bir korku dolar ve paniklerim bir şey hissetmiş gibi olurum.Hani görmez ama anlarsın ya öyle bir şey.Şimdi bazen Nancy evde bir yere bakar ve havlar veya ulur durduk yere.Baktığımda bir şey yok ama o ne görüyor bilemem.
Bu arada fotoğraflardakileri tanıştırayım.İlki çocukluk kabusum pennywise."O" filminden bir sahne.
Ötekisi ise İncubus.Yani onun tasviri elbette.İncubus gece uyuyan kadınlara tecavüz eden iblisin adı.Kadın olanı da succubus oluyor.Bir yerde İncubus un korkunç ve ünlü bir tasviri vardı ama bulamadım.Bulursam koyarım.
Yatayım artık,yatabilirsem...