Bugün en sevdiğim öğrencilerimden birinin uzun zamandır kanser olan babası öldü.Annesi de kanser.Onun gözünün önünde eridi gitti babası da annesi de.Annesi şu an iyi gibi ama ağırlaşacak.Peki benim öğrencim ne olacak?17 yaşında daha.Ben de babam öldüğünde onunla aynı yaştaydım.O,hafif durumda olduğu için her şeyin farkında.Sadece farklı algılıyor ama ölümün farkında.Bana her şeyi anlattı,boğazıma oturdu üzüntü,tıkadı..Bir sn canım dedim gittim yan sınıfta ağladım gizli gizli.
Sonraki öğrencimle ise aramızda şu diyaloglar yaşandı:
-Mertcan merhaba
-Kız seni alan yaşadı!
-Elini uzat bana,merhaba
-İstanbul menkul kıymetler!
-Aferin sana,gel bakalım otur!
-Ankara ticaret odası!
-Hadi al bakalım bunu.
-Ankara ticaret odası!
45 dk sonra çıkarken:
-Hadi Mertcan hoşçakal
-Bay bay!Sütlü kinder çikolatasının tadına doyulmaz lezzeti...
Tuhafsın hayat!
10 yorum:
o kanser babası ölen öğrencine bakıcak kimse var mı? yanii annesini de kaybederse demek istiyorum. çok üzüldüm yaaa... :(
sen de bir günde kaç şekle giriyosun desene. zor iş senin ki hep diyorum çok zorr.. bi daha bi daha takdir ediyorum seni...
:/ Ne denebilir ki! Gercekten tuhaf bir dunyada yasıyoruz.
İlk öğrencin hakkında yorum yapamiyacağım sadece kader, kısmet, çok kötü...
ama Mertcan varya çok güldürdü beni hani şu televizyon taklidi yapan çocuk mu Mertcan?
gülcan: bilmiyorum bakacak kimse var mı :(
ama tabi ki zor durumda asla bırakmam.
cool cookie:evet öyle:(
ebru:mertcan o evet :D
hayatın her yeri farklı bir sahne canım..
bir yanında babası kanserden ölen öğrencin diğer yanında keyifli mertcan..
ne diyebiliriz? hayat bu!
sözün bittiği yer... :( zorluklara göğüs germenizi takdir ediorum
üfürükten prenses:ama tuhaf hayat
Amenhotep:teşekkür ederim:)
Her gidenin.. Mekanı cennet olsun..
Yaptığın gerçekten zor bir iş Puck, takdir ediyorum seni...
yorum için teşekkürler arkadaşlar:)
hayat zor.
Yorum Gönder