M.V.A.B

Sanırım bir gün stresten kalp krizi geçirip öleceğim ve böyle son bulacak her şey.
Bu ayın programı çok yoğun, günde bir boş dersim varsa şanslıyım nefes alacak zaman buluyorum.Geçen hafta bazı tatsız şeyler oldu ve ben stres topuna döndüm. Haftasonu Ebrucuğuma gittim. İki aralık normal oldum yedik ,içtik, güldük, sohbet, ettik , Rimoşumla oynadım ettim. Çok özlemiştim çok iyi geldi.

Ertesi gün sevgilim benim için karşıya geçti sabah ve beni aldı. Hava da güzeldi. Mis gibi bir gün ve bir akşam geçirdik. Sakiin, huzurluu, rahaat...

Ama gece yatağa yattım ; ertesi günün stresi sardı, geçen hafta yaşadığım huzursuzluğun çözülmediği geldi aklıma. Aldı beni bir gerginlik. Öyle uyumuşum abuk subuk rüyalar gördüm durdum.

Dün yine gerginlik. İşe geldiğimden, yatana kadar hem de.

Derler ya her şeyin düşmanı stres. Gerçekten de öyle. Kalbim normalden hızlı atıyor, şakaklarım zonkluyor başım sızlıyor. Patlamaya hazır bomba gibiyim.

Kısaca , mazeretim var asabiyim ben!